علت شهرت فیدل کاسترو چه بود و او چکار کرد
فیدل کاسترو با نام کامل فیدِل آلخاندرو کاسترو روث (به اسپانیایی: Fidel Alejandro Castro Ruz)، (۱۳ اوت ۱۹۲۶–۲۵ نوامبر ۲۰۱۶) سیاستمدارو انقلابی کوبایی است. وی علاوه بر رهبری انقلاب کوبا، از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۶ میلادی به عنوان نخست وزیر کوبا و سپس به عنوان رئیس جمهور این کشور از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۸ مشغول فعالیت بود. حزب کمونیست کوبا که تنها حزب سیاسی در نظام تک حزبی کوبا است؛ از سال ۱۹۶۵ تا سال ۲۰۱۱ تحت رهبری وی اداره می‌شد. بر اساس قانون اساسی مصوب سال ۱۹۷۶ میلادی دبیرکل حزب، رهبری حکومت را در دست دارد.[۱] کاسترو یکی از نمادهای انقلاب کمونیستی در آمریکای لاتین به شمار می‌رود. در دوران زمامداری وی در کوبا صنایع و تجارت ملی‌سازی شد و اصلاحات سوسیالیستی دولت در سراسر جامعه به اجرا درآمد. کاسترو همچنین دو دوره دبیر کل جنبش عدم تعهد بود.
کاسترو یکی از شخصیت‌های بحث‌برانگیز جهان معاصر بوده است. وی جوایز مختلف بین‌المللی به دست آورده و حامیانش او را قهرمان سوسیالیسم، ضد امپریالیسم و بشردوستی و کسی که توانسته استقلال کوبا را در برابر امپریالیسم آمریکا حفظ کند، می‌دانند. در مقابل؛ منتقدانش وی را یک دیکتاتور تمامیت خواه می‌دانند که دولتش باعث بروز موارد متعدد نقض حقوق بشر، آوارگی بیش از یک میلیون کوبایی و تضعیف اقتصاد کشور شده است.
مهم‌ترین خصلت سیاسى فیدل در آن زمان عقاید و نظرات ضد آمریکایى او بود.
کاسترو در دانشگاه هاوانا در رشته حقوق به تحصیل پرداخت. در سال 1953 او در اولین قیام نافرجام علیه باتیستا شرکت کرد. پس از این قیام او زندانی و سپس به مکزیکتبعید شد. در سال 1956 کاسترو به کوبا بازگشت و مجددا رهبری انقلاب علیه باتیستا را در دست گرفت. او سپس برای تقویت موقعیت خویش به نیرو‌های چریکی تحت فرماندهی "ارنستو ال چه گوارا" پیوست. او سرانجام با پشتیبانی این نیرو‌های چریکی توانست حکومت استبدادی فلوخنسیو باتیستا را در سال 1959 سرنگون کند.
«فیدل کاسترو» رهبر انقلابی کوبا با نام کامل "فیدل آلخاندرو کاسترو روث" در سال 1926 (۱۳۰۵ شمسی) در شهر بیران استان اورینته کوبا به دنیا آمد. وی علاوه بر رهبری انقلاب کوبا، از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۶ به عنوان نخست وزیر و سپس از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۸ به عنوان رئیس جمهور این کشور مشغول به فعالیت بود. وی از سال 1965 تا 2011 نیز رهبری حزب کمونیست کوبا را بر عهده داشت. کاسترو همچنین به مدت دو دوره دبیرکل جنبش عدم تعهد بود.
تصویر فیدل کاسترو در کنار ارنستو چه گوآرا یکی دیگر از تاثیر گذار ترین اشخاص کشور کوبا
وی یکی از نمادهای بارز انقلابی‌گری و استکبارستیزی در آمریکای لاتین به شمار می‌رفت. در دوران زمامداری او، بسیاری از صنایع این کشور "ملی" شد و به گفته حامیان او، کوبا به مردمش بازگردانده شد. وی به خاطر تلاشها و مبارزات خود، جوایز مختلفی را در عرصه بین‌الملل به دست آورد و در کشور کوبا و در کلِ آمریکای لاتین به عنوان یک شخصیت ضدامپریالیسم و قهرمان مبارزه با استکبار جهانی آمریکا شناخته می‌شود.
فیدل کاسترو نماد انقلابی گری و استکبار ستیزی
کاسترو در سال 1959 پس از خلاصی از تبعید و زندان، در حالیکه تنها 32 سال داشت، به عنوان جوانترین رهبر آمریکای لاتین الهام‌بخش استقلال و آزادی‌خواهی در آمریکای جنوبی و آفریقا شد و برای ده‌ها سال به رغم تمامی فشارها و تحریم‌ها، یک تنه پرچم مبارزه با آمریکا را در آمریکای لاتین به دوش کشید. وی به گفته خودش در زمان حیات از 634 فقره سوءقصد که از سوی سازمان جاسوسی سیا و کوبایی‌های ساکن آمریکا سازماندهی شده بودند، جان سالم به در برد و واشینگتن به رغم تلاشهای بسیار هرگز قادر به سرنگونی او نشد.
کاسترو در سال 2008 پس از حدود نیم قرن زمامداری، به دلیل بیماری از مسئولیت خود کنار رفت و قدرت را به برادرش "رائول" واگذار کرد. وی پس از آن به دلیل بیماری چندان در انظار عمومی ظاهر نشد و تنها در ماه اردیبهشت بود که برای آخرین بار در کنگره حزب کمونیست کوبا به ایراد سخنرانی پرداخت.
کاسترو در دانشگاه هاوانا در رشته حقوق به تحصیل پرداخت. در سال 1953 او در اولین قیام نافرجام علیه باتیستا شرکت کرد. پس از این قیام او زندانی و سپس به مکزیک تبعید شد. در سال 1956 کاسترو به کوبا بازگشت و مجددا رهبری انقلاب علیه باتیستا را در دست گرفت. او سپس برای تقویت موقعیت خویش به نیرو‌های چریکی تحت فرماندهی "ارنستو ال چه گوارا" پیوست. او سرانجام با پشتیبانی این نیرو‌های چریکی توانست حکومت استبدادی فلوخنسیو باتیستا را در سال 1959 سرنگون کند.
او پس از به دست گرفتن حکومت در کوبا مخالفت با سیاست‌های آمریکا در کوبا و آمریکای جنوبی را سرلوحه سیاست‌های خود قرار داد.
آمریکا که منافع خود را در کوبا در خطر می‌دید، تلاش کرد وی را با انجام توطئه‌هایی حمایت شده از سوی سازمان سیا (سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا)، به قتل برساند، دولتمردان واشنگتن حتی با حمایت از چریک‌های ضد انقلاب کوبا، در سال 1961 به فرمان جان اف کندی رییس جمهوری وقت آمریکا حمله‌ای به خلیج خوک‌ها در کوبا انجام دادند که در این حمله
نیرو‌های وفادار به فیدل کاسترو ، چریک‌های ضد انقلاب کوبایی را شکست دادند.
در زمان زمامداری کندی بر کاخ سفید همچنین بحران استقرار موشک‌های شوروی در کوبا پیش آمد، که آن بحران از طریق دیپلماتیک و با خروج موشک‌های شوروی از کوبا به طور مسالمت آمیز به پایان رسید. در حالی که احتمال آن نیز می‌رفت که بر سراستقرار موشک‌های شوروی در کوبا جنگی عالمگیر میان دو قدرت بزرگ آن زمان در گیرد.
در 31 ژوئیه سال 2006 فیدل کاسترو به دلیل انجام یک عمل جراحی در روده بزرگ
قدرت را به طور موقت به
برادرش رائول کاسترو واگذار کرد. این اولین باری بود که کاسترو قدرت را موقتا به فرد دیگری انتقال می‌داد.
وی در طول این 8 سال با وجود ارسال پیامهای متعدد از سوی باراک اوباما - رئیس جمهور آمریکا - هرگز حاضر به دیدار با او نشد و در پاسخ به درخواست‌های رئیس جمهور آمریکا، در یادداشتی در یکی از روزنامه‌های کوبا، خصومت ده‌ها ساله واشینگتن با کوبا را به او و مردم کشورش یادآوری کرد.
وی بامداد 26 نوامبر 2016 پس از سالها مبارزه با آمریکا و در حالیکه میراث گرانبهایی از خود در حفظ استقلال کشورش در برابر امپریالیسم جهانی به جا گذاشت، در سن 90 سالگی درگذشت. خبر درگذشت او را برادرش رائول در تلویزیون دولتی کوبا اعلام کرد.
همزمان با هشتادمین سال زندگی فیدل کاسترو ترجمه یکی از معروفترین زندگینامه های او در دو هزار صفحه به زبان آلمانی منتشر شده است.
